การเมตตาตนเอง (Self-Compassion)

หลายต่อหลายครั้งคนเรามักตัดสิน หาขอตำหนิหรือสิ่งที่ตัวเองยังบกพร่องต่างๆนาๆ เช่น ยังเก่งไม่พอ ยังดีไม่พอ ยังรวยไม่พอ ยังหล่อไม่พอ ยังสวยไม่พอ ยังรับผิดชอบไม่พอ ฯลฯ

.... เหตุใดบางทีเราถึงชอบตัดสินตัวเองแล้วก็พาลไม่ชอบตัวเองในแง่ใดแง่หนึ่งอย่างนั้นล่ะคะ..

ต้องเข้าใจก่อนค่ะว่าคนเราจะพัฒนาการรับรู้ตนเอง (Self perception) ได้จาก 2 ทางหลักๆ คือทั้งจากตัวเองที่เรียนรู้ผ่านประสบการณ์ต่างๆ ที่เราทำ แล้วก็จากการมีปฏิสัมพันธ์กับสังคมไม่ว่าจะเป็นคำตำหนิ คำชื่นชมและการยอมรับกับสิ่งที่เราพูดหรือทำออกไป…

ฉะนั้นเราจึงถูกทั้งตนเองและสังคมประเมินหรือตัดสินว่าเราเป็นยังไง ซึ่งหลายครั้งเราเองก็ประเมินต่อไปอีกว่าสิ่งที่เราเป็นว่ามันดีหรือไม่ดี ซึ่งถ้าเราประเมินว่ามันไม่ดีบ่อยๆ เราก็จะกลับมาตำหนิตัวเอง… บ่อยๆเข้า เราก็เสียself เสียสุขภาพจิตได้นะคะ..

มาสร้างสุขภาพจิตที่ดีด้วยการเมตตาต่อตัวเองกันเถอะค่ะ..

สำคัญมากๆนะคะ ก่อนจะไปมีเมตตา ทำดี ทำบุญ หรือทำทานกับใครได้ต้องเริ่มที่การเมตตาตัวเองก่อน...จริงไหมคะ...

ก่อนอื่นมาเข้าใจว่าทำไมคนเราบางทีถึงชอบตำหนิตัวเองหรือมองตัวเองในด้านลบ..

ทำไมถึงเป็นแบบนั้นน่ะเหรอคะ

เพราะเราไม่ค่อยจะให้อภัยกับความผิดพลาดหรือความล้มเหลวในตัวเองได้เลย..

"คาดหวังในตัวเองสูง"นี่ล่ะค่ะปัญหาเลย เราเป็นคนนะคะ ไม่ใช่เทวดา..หรือแม้แต่คนมีชื่อเสียง ดาราชื่อดัง หรือคนที่ร่ำรวยที่สุดในโลกยังไม่มีใครสมบูรณ์แบบเลยค่ะ โลกใบนี้ไม่มีใครสมบูรณ์แบบหรอกค่ะ

แล้วทำอย่างไรเราถึงจะเลิกตำหนิตัวเอง และมีความสุขใจได้เสมอกับชีวิตของเรา..

ลองฝึกการมีความรักและเมตตาต่อตนเองกันดูนะคะ..

ความรักและเมตตาต่อตนเอง (self compassion) คือการยอมรับได้ในสิ่งที่ตัวเองเป็น ปฏิบัติต่อตัวเองด้วยความเข้าใจ อ่อนโยน แม้ในยามที่ผิดพลาด ล้มเหลวหรือทุกข์ใจ โดยไม่ตัดสินหรือกล่าวโทษหรือวิจารณ์ตนเองนัก… Let go หรือปล่อยวางบ้างค่ะ เรามีเรื่องกันคนละเยอะๆแล้วในชีวิต ไม่สงสารเมตตาตัวเองเหรอคะ ปล่อยวางกับตัวเองบ้าง จะถือจริงจังกดดันตัวเองทุกเรื่องก็ไม่ไหวนะคะ..

แถมท้ายด้วยการมีสติกับปัจจุบันขณะกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า (mindfulness) เป็นตัวช่วยพื้นฐานเลยค่ะ

สติคือการอยู่กับสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้นในปัจจุบันขณะ สิ่งที่อยู่ตรงหน้า ตามความเป็นจริงอย่างเป็นกลางค่ะ คนเราทุกคนปกติมีสติอยู่แล้วไม่มากก็น้อย…อันนี้ไม่ยากและก็ไม่ง่ายจริงๆค่ะ เพราะต้องอาศัยการฝึกฝนความแข้มแข็งของจิตใจพอสมควรเลย

อยากให้ลองฝึกกันดูนะคะ แล้วจะค้นพบว่าความสุขอยู่รอบๆ ตัวไม่ไกลเลยค่ะ..

เขียนและเรียบเรียงโดย พิชชาพร สิทธิโชค (นักจิตวิทยาคลินิก)